Psalm 62:2 en 3
Bij God alleen kom ik tot rust, Hij is mijn behoud. Hij is voor mij een rots, een toevluchtsoord, een vesting: hoe zou ik dan bezwijken!
De Keukenhof, daar moet je geweest zijn! Massaal gingen de mensen tijdens Pasen daar naartoe. Het was zo vol en druk dat er een oproep kwam om maar niet meer te komen, er was geen parkeerplek meer. Dit is maar een voorbeeld van een attractie waar iedereen van zegt: “geweldig’! Ik kan nog veel meer dingen opnoemen, dit geldt ook voor andere prachtige plekken over heel de wereld. Maar ook daar lees ik over, dat het toerisme uit de hand loopt en het natuurschoon en andere dingen, zoals de plaatselijke bevolking er onder lijden. Ongetwijfeld is die bloemenpracht geweldig om te zien (ik ben er zelf nooit geweest, mij te druk en te veel mensen om er echt van te kunnen genieten). Iemand vertelde mij, dat je buiten de Keukenhof die bloemenpracht op andere plekken ook kan zien en nog gratis ook.
Zelf ben ik wel op plekken geweest dat ook genoemd wordt: “daar moet je naar toe” en in iedere reisgids wordt er ook naar verwezen. Ook daar ondervond ik dat de mensenmassa het werkelijke wonder deden vervagen. In plaats van rust en genieten van die schoonheid, voel je een soort gejaagdheid. Je moet tussen de mensenmassa doordringen.
Een voorbeeld dat mij is bijgebleven aan onze laatste Canada reis is, Lake Louise. Een prachtig hoog gelegen bergmeer; probeer daar maar eens een foto van te maken, zonder een Aziatisch persoon erop is bijna onmogelijk, je wordt gewoon verdrongen. Terwijl er vlakbij een zelfde meer is Lake Moraine ten peaks dat nog veel mooier is en een stuk rustiger. (een geweldige tip van iemand die wij tegen kwamen).
Wat wil ik hier nu mee zeggen, soms worden wij ook geestelijk opgejaagd, Er is zoveel te beleven in de huidige christelijke wereld. Grote evenementen, concerten, grote gemeenten waar van alles gebeurd. Begrijp me goed, ik ben daar heel blij mee, geweldig hoe God aan het werk is en hoe mensen daar aangeraakt worden door Gods Geest. Ik ben er zelf vaak genoeg geweest het is goed om je horizon te verbreden. Maar de intimiteit heb ik vaak gemist, de rust en de schoonheid van onze God, de liefde van onze Hemelse Vader. Terwijl het vlakbij is, ja ook in onze kleine gemeente, maar soms moeten we daar op gewezen worden, net als wij in Canada, op dat andere meer.
We moeten ons niet laten leiden door de massa, maar door de Heilige Geest. Hij brengt je op de meest intieme, waardevolle en wonderlijke plekken in de aanwezigheid van God. Dat is ook de belofte van de Vader, de komst van de Heilige Geest. En dan kan je eropuit, in Zijn Kracht, wat een rust geeft dat!
Gods zegen gewenst met het Pinksterfeest.
Adri en Marjolijn.
