Voor alles is er een tijd onder de zon. Prediker 3:1.

Langzaam laten we de winter achter ons en gaan we richting de lente; ook al kennen we het spreekwoord betreft de maanden maart en april; “maart roert zijn staart” en “april doet wat hij wil”. Met andere woorden, in de maanden maart en april kan je nog van alles verwachten, wat betreft het weer.

Hoe vergelijkbaar zijn soms de seizoenen of periode in ons leven; het lijkt de goede kant op te gaan, maar plotseling is daar weer die strijd! Je denkt de overwinning te hebben behaald en rustig te kunnen genieten van die overwinning en dan is daar toch weer een aanval op jouw vrede, op je rust en blijdschap.

Moet ik weer opnieuw beginnen? Of toch niet? Is er iets in mij veranderd, waardoor ik nu eerder in de overwinning kan staan? Kan ik lessen leren uit de vorige situatie of omstandigheden?

Romeinen 8: 28 zegt dit: “Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God ​liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.

God wil ons vormen naar Zijn beeld.

Zo schiep Hij ook Adam en Eva; laat ons mensen maken naar ons beeld als onze gelijkenis (Genesis 1:26).

Dit is altijd Gods bedoeling geweest met de mensen. God is niet de veroorzaker van strijd of ziekte in ons leven, maar Hij laat die dingen soms wel gebeuren in ons leven, waarom?

Waartoe is een betere vraag, als je dat ziet in het licht van Romeinen 8:28. En als we verder lezen staat er dit: “31 Wat zullen wij dan van deze dingen zeggen? Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn? 32 Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? 33 Wie zal uitverkorenen Gods beschuldigen? God is het, die rechtvaardigt; 34 wie zal veroordelen? ​Christus​ ​Jezus​ is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte, die ter rechterhand Gods is, die ook voor ons pleit. 35 Wie zal ons scheiden van de ​liefde​ van ​Christus? 37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. 38 Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch ​engelen​ noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, 39 noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de ​liefde​ Gods, welke is in ​Christus​ ​Jezus, onze Here.”

Dit geeft ons reden om ons niet langer te verschuilen, maar om tevoorschijn te komen in het licht van Gods liefde. Een nieuw seizoen breekt aan, na regen komt zoneschijn. Hooglied 2:10,11 “Mijn geliefde gaat tot mij spreken: Sta toch op, mijn liefste, mijn schone, en kom. Want zie, de winter is voorbij, de regen is over, verdwenen.” Hier zien we ook een beeld van Jezus liefde en verlangen naar ons. Hij roept ons op om op te staan en ons bij Hem te voegen te komen in Zijn aanwezigheid. En zie nieuwe dingen gaan komen, de vrucht gaat groeien; verder met vers 12 en 13: “ De bloemen vertonen zich op het veld, de zangtijd is aangebroken, en ’t gekir van de tortel wordt gehoord in ons land. De vijgenboom laat zijn vroege vrucht zwellen, en de wijnstokken in bloei geven geur. Sta op, kom, mijn liefste,  mijn schone, kom!”

Laten we opstaan en naar Jezus toegaan met verwachting, volharding en vasthoudend want het nieuwe gaat komen. Nogmaals Romeinen 8: 28Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God ​liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn. “

Want Hij heeft ons geroepen!

Gods zegen gewenst,

Adri en Marjolijn.

 

Categorieën: Overdenkingen