Nehemia 2: “Kom, laten we de muur van Jeruzalem opbouwen, zodat wij niet langer een voorwerp van smaad zijn. 18 En ik vertelde hun over de hand van mijn God, die goed over mij geweest was, alsook de woorden van de koning die hij tot mij gesproken had. Toen zeiden zij: Laten wij opstaan en gaan bouwen! En ze grepen moed voor het goede werk.”
Vorige keer schreef ik over de verbouwing van ons huis met betrekking op ons leven als christen en wat God in ons leven wil doen. Deze keer wil ik dat graag doortrekken naar de gemeente, de kerk die gebouwd wordt.
Als gelovige ga je deel uitmaken van een gemeente. Je behoort bij het lichaam van Christus. Je bent er niet zomaar voor jezelf, eigenlijk is dat heel bijzonder, dat je onderdeel bent geworden van iets groots waar God een bedoeling mee heeft. God wil jou een plaats geven waarvan Hij weet dat het goed voor je is, Gods Woord zegt: “ laat je invoegen”.
Nu heeft God de leden, elk van hen afzonderlijk, in het lichaam een plaats gegeven zoals Hij gewild heeft. (1 Korinthe 12:18).
Wij zij hier om Gods koninkrijk zichtbaar te maken op de aarde, Handelingen 2 en 4 zegt: “ de gemeente stond in de gunst bij het volk”, dus dat was een goed getuigenis. Maar er was ook strijd en vervolging, vandaar dat eensgezindheid, volharding en aanbidding nodig was en een ieder nam zijn plaats in en nam zijn verantwoording. Zo kon de gemeente functioneren en groeien.
Toen Nehemia terug ging naar Jeruzalem om de stadsmuren te bouwen en te herstellen, (de tempel was er al, beeld van Gods aanwezigheid), was daar ook een plan voor nodig.
Nehemia deed niet maar wat en ieder die kwam meebouwen, begon niet zomaar ergens waarvan hij dacht dit lijkt me wel wat. Nee, er was een plan en dat had te maken met het eren van God. En wat de rol van de mensen daarin is, ieder op zijn plaats, die maakt dat je vrucht draagt. Jij hebt de bouwstenen, die nodig zijn om op de juiste plek te gebruiken. Nehemia hoofdstuk 3 laat dit allemaal zien, het hoofdstuk beschrijft wie er allemaal mee bouwden. De hogepriester, de bewaker, de edelsmit, de priester, de handelaar, de tempeldienaar, de levieten, de zalfbereider, allemaal bouwden ze mee, gezinnen en families. De poorten waren belangrijk, daar kan van alles door naar binnen komen, bijv. de schaapspoort was de verantwoording voor de priesters, want daar kwamen de offers binnen die naar de tempel gingen, dat had met heiliging te maken, vandaar dat het belangrijk is op de juiste plek te bouwen, onder jouw verantwoording, dat wat God jouw toebedeeld, als we dat gaan beseffen, dan zal de bouw ook geordend en sneller gaan.
Tegenslagen, strijd, aanvallen (leugen, misleidingen, bangmakerij en spot) en veroordelingen waren er volop, maar Nehemia bleef gericht op het doel en nog het meest belangrijke, de belofte van God.
Ook de kerken en gemeenten liggen onder vuur, daar waar Gods koninkrijk gebouwd wordt komt de tegenstand. Laten wij ons ontmoedigen door alles wat er om ons heen gebeurd? Wat er voor ogen is, of sluiten wij de rij en nemen wij onze plaats in en richten wij ons op God en Zijn beloften, zodat de bouw voltooid wordt. Ik heb er geloof voor, ook al lijkt het soms net als in Jeruzalem, dat er veel puin ligt en er veel herbouwd moet worden, het uiteindelijk lukte omdat het Gods plan was, dit in het bijzonder geldt ook voor onze gemeente!
Bouwt u ook mee?
Gods zegen gewenst,
Adri en Marjolijn
