We hebben het allemaal wel eens meegemaakt, een vakantie of een dagje, dat uitliep op een teleurstelling; ondanks dat je een goede voorbereiding hebt gedaan en alles goed had uitgezocht, zoals plaats, land, hotel, enzovoort. Wat kon er mis gaan? Misschien datgene wat er beloofd was niet overeen kwam met de werkelijkheid.
Zelfs al komt het redelijk dicht in de buurt van wat het reisbureau en de informatie folders zeggen, een groot deel van een geslaagde reis is afhankelijk van jouw opstelling en verwachting.
Een paar jaar geleden was er een programma van de EO, bestemming onbekend. Daar werd aan mensen gevraagd, of zij hun geboekte vakantie, wilden omruilen voor een onbekende reis naar een onbekende bestemming. Ze wisten dan niet waar ze heen zouden gaan en wat hen te wachten stond. De presentator nam ze dan mee naar een bestemming die geheel anders was dan een relaxte vakantie, meestal naar een arm land, waar zij mensen ontmoeten aan de rand van de maatschappij. En daar werd dan gevraagd of zij zich die periode wilden inzetten om die mensen te helpen. Eerst is er de shock, daarna de acceptatie en uiteindelijk zegen.
Het beloofde land. God roept Abram om op reis te gaan, zijn land te verlaten en zijn familie en vrienden. En Hij zegt niets over de bestemming, alleen dat Abram moet gaan op Zijn aanwijzingen. “Ga naar een land dat Ik je wijzen zal.” Genesis 12:1 Maar wel de belofte, dat Hij hem zal zegenen en nageslacht zal geven. Nageslacht is leven, is toekomst, de kinderen zorgen voor de ouders als zij ouder worden.
Abram was bereid te gaan, hij ging het avontuur aan met God en ja er waren teleurstellingen, er was strijd. Abram had zijn worstelingen met wat beloofd was, maar hij ging door en vervolgde zijn reis en de belofte, de zegen van de beloofde zoon kwam.
God heeft ook tot jou en mij gesproken. Hij heeft ons geroepen. Wij zijn net als Abraham op weg en ook wij krijgen te maken met teleurstellingen; hoe lang nog voordat mijn gebed verhoord wordt? Wanneer komt er verandering? Pas op en ga geen zijweg, in zorg ervoor dat er geen Ismaël geboren wordt in je leven (niet de zoon van de belofte). Dat brengt je alleen maar verder weg van je bestemming en rooft de zegen.
Blijf net als Abraham zien op Gods belofte en wees bereid om de reis te maken. Vergeet niet om de zegeningen te ervaren die er onderweg zijn (de reis kan ook al een vakantie zijn, als je bijvoorbeeld van de natuur geniet als je onderweg bent). Abraham had plaatsen waar hij stopte en tot rust kon komen, gezegend werd; lees zijn geschiedenis maar eens in Genesis. Hij kreeg zelfs geschenken en werd gezegend in moeilijke situaties. God was met hem.
God is met ons, met jou en mij. Hij heeft het beste met ons voor, dus laten we Hem blijven vertrouwen en onze reis vervolgen, uiteindelijk zal het beloofde komen. Wij bidden dat deze zomerperiode voor eenieder een tijd mag zijn in een oase, daar waar water, schaduw, bescherming en rust mag zijn, voor wie dat nodig heeft, om straks de reis weer te vervolgen.
Gods zegen gewenst, Adri en Marjolijn.
